-
1 rozbaw|ić
pf — rozbaw|iać impf Ⅰ vt to amuse, to entertain [towarzystwo, publiczność]- rozbawiłeś mnie swoim opowiadaniem you’ve amused me with your storyⅡ rozbawić się — rozbawiać się [osoba] to begin to enjoy oneself- rozbawił się dopiero pod koniec balu it was only towards the end of the ball that he began to enjoy itThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbaw|ić
См. также в других словарях:
rozbawić — dk VIa, rozbawićwię, rozbawićwisz, rozbawićbaw, rozbawićwił, rozbawićwiony rozbawiać ndk I, rozbawićam, rozbawićasz, rozbawićają, rozbawićaj, rozbawićał «wzbudzić w kimś wesołość, rozweselić kogoś, wprowadzić kogoś w dobry, pogodny nastrój,… … Słownik języka polskiego
